.....مهری نشسته بردلم

مگرمیشود

 کسی را که عاشقش هستی، با جان ودل دوستش داری، غصه اش غصه تو ،خنده اش خنده توست ،

قرار است قرار دل بی قرارت شود ،

کسی که نمیتوانی قطره ای اشک برلبانش ببینی

کسی که برایش گریه کرده ای

کسی که هستی توست،مستی توست،نفس توست را رها کنی............

هرگز هرگز.................

از من که بر نمی آید...............

نازنینم بخاطر رفتار دیشبم مرا ببخش ،ببخش که ضد حال زدم .ببخش ....

نازنینم هستی ام عسل بانویم ،عشق اول وآخرم،بهانه دلتنگی ام ،زیبایم ،تورا با جان ودل دوست دارم

براستی

گر برکنم دل ازتو وبردارم از تومهر

آن مهر برکه افکنم این دل کجا برم

نازنینم بدان :     ...عشقی که از دل بر آید هرگز     نمیرد

فدایت...