.....مهری نشسته بردلم

از دل نرود هر آنکه از دیده برفت

    نظر

 تا تو رفتی همه گفتند: از دل برود هر انکه از دیده برفت!...

و در ان لحظه به ناباوریو غصه ی من خندیدند!...

کاش می امدی و می دیدی که در این کلبه خاموش هنوز یادگار تو بجا ست .

 کاش یک لحظه سرود شب اندوه مرا میخواندی که چها بر من ازرده گذشت. !

کاش میدانستی که در این عرصه ی دنیای بزرگ چه غم الوده جدائی هاست...

وبدانی تو که از دل نرود هر انکه از دیده برفت...