.....مهری نشسته بردلم

خیلی وقت بود که نه وقت ونه حال وحوصله وبلاگ نویسی را نداشتم اما چه کنم که عشق پیداشد وآتش به دلم زد.....

هواخواه توام جانا ومیدانم که میدانی......

مینویسم برای آنکه میداند چقدر دوستش دارم

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم

تو را به خاطر عطر نان گرم

برای برفی که اب می شود دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت

لبخندی که مهو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارم

تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم

برای پشت کردن به ارزوهای مهال

به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم....

یا علی..........